Mensen kunnen tegelijkertijd een groot aantal méér of minder sterke persoonlijkheidskenmerken vertonen, waarbij sprake is van een vloeiende grens tussen normaliteit en pathologie. Dat vraagt om een dimensionele benadering bij de diagnostiek van persoonlijkheidspathologie. Essentieel aan dimensionele modellen is dat ze verschillende kenmerken van de persoonlijkheid combineren tot een profiel. De betekenis van dit profiel wordt met behulp van een theoretisch kader van betekenis voorzien. Hierdoor gaat geen relevante informatie verloren en is een op het individu toegesneden persoonlijkheidsdiagnostiek mogelijk.