De machteloosheid bij het sterven van een kind, bij zelfdoding van een dierbare of bij een chronische ziekte kan enorm zijn. Bijna ongeacht de aanmeldingsklacht, is het aannemelijk dat de cliënt ook lijdt onder niet-onderkende complexe rouw. ‘Niet-onderkend’ omdat de omgeving al snel vindt dat je niet moet blijven hangen in het verlies en het leven nu eenmaal doorgaat. ‘Complex’ omdat de veelheid aan veelal tegenstrijdige emoties het dagelijks functioneren chronisch hindert. Het is onmogelijk het verlies te accepteren wat leidt tot een obsessief beleven ervan. Sommigen weren hun machteloosheid af door zichzelf (mede)verantwoordelijk te maken voor het verlies, en lijden vervolgens onder hun vermeende schuld.